زنـدگـى پـيـامـبـر(ص ) و امـامـان مـعـصـوم (ع ) نـشـانـگـر گـذشـت و اغـمـاض قـابل توجّهى است كه نسبت به خانواده و افراد جامعه خود داشتند. آنان با كوچكترين بهانه اى از لغـزش ديـگـران چـشم پوشى كرده ، آن را در محيط خانواده و اجتماع با لطف خاصى همراه مى كردند.
اينك سيره چند تن از بزرگان دين را بيان مى كنيم :
الف ـ سيره پيامبر اسلام (ص ) :
در زنـدگـى پـيـامبر اكرم (ص ) موارد بسيارى يافت مى شود كه آن حضرت از كنار اشتباهات و اعـمـال نـاپـسـنـد هـمسران خود، بزرگوارانه مى گذشتند؛ ايشان درباره رفتار خود با خانواده فرموده است :
(خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لاَِهْلِهِ وَ اَنَا خَيْرُكُمْ لاَِهْلى )⁽⁹⁴⁾
بـهـترين شما كسى است كه با خانواده اش رفتار نيكو داشته باشد و من بهترين شما در رفتار با خانواده خود هستم .
بـرخـورد مـحـبـّت آمـيـز رسـول گـرامـى اسـلام (ص ) نـسـبـت بـه زيـردسـتـان ـ اعـم از اهـل خانه و ديگران ـ بگونه اى بود كه حتى بعضى از كوتاهيهاى آنان را بازگو نمى كرد و به رخ آنان نمى كشيد و دوست نداشت كه آنان خجل و شرمنده گردند.

زندگي شهري چگونه شكل گرفت

ناصر مشهدي زاده

پيش درآمدي بر فرهنگ شهر نشيني در ايران

آرمانشهر را تنها در وجود خودمان ، در روابط و در زندگي مشرتك و جمعي مان مي توانيم جستجو كنيم.

سرنوشت بشر نه در ستارگان و نه در ميان روستاها كه در شهر تعيين خواهد شد .

اگر بپذيريم كه شهر نشيني عبارتست از هنر زيستن انسانها در كنار هم ، پس شهر سالم محلي است متشكل از انسانهايي سالم ، با ايده هايي گوناگون اما سالم ، كه در محيط زيستي مطلوب ، در كنار يكديگر و با تشريك مساعي شهر سازان ، مسءولان و مديران شهري در ايجاد محيطي بهتر ، سالمتر ، مرفه تر و زيباتر به منظور رسيدن به اهداف والاي الهي و انساني خود تلاش مي كنند .

نذر و نياز زمزمه عاشقانه تركمن ها

ابراهيم حسن بيگي

در دوران حكومت شوروي سابق هر چند كارگران، چرخ هاي عظيم صنايع مختلف را به گردش در مي آوردند اما هنرمندان و صاحبان فكر و انديشه در كار خلاقيت به تحليل رفتند و هنر و ادبيات روسيه تزاري كه سرآمد هنر و ادبيات جهان بود، به لحاظ روش يكسان سازي، در حكومت شوروي دچار ركود و شكستي جبران ناپذير شد و كمتر نويسنده و شاعر و سينماگر و نقاش و موسيقيداني به عرصه هاي جهاني راه يافتند.

 پس از فروپاشي شوروي سابق و با وجود آزاد سازي نسبي اقتصادي و تلاش در جهت خصوصي سازي مشاغل، هنوز مشكل معيشتي اجازه بروز خلاقيت هاي ناب هنري و پژوهش هاي علمي را نمي دهد.

امروز نيز در اغلب جمهوري هاي شوروي سابق و ازجمله در جمهوري تركمنستان، يكساني حقوق براي كارمندان دولت به قوت خود باقي است و دكتر و مهندس و استاد دانشگاه همان حقوقي را مي گيرند كه كارگر و مكانيك و نجار و بنا و رفتگر! هرچند پزشكان و مهندسان و صاحبان فكر و انديشه معترضند كه حقوق شان كفاف زندگي شان را نمي دهد اما هيچ پزشك و مهندسي نمي گويد چرا حقوق من به اندازه حقوق فلان كارگر و كارمند است. از سوي ديگر نكته بسيار جالب اين است كه شخصيت هاي علمي هيچ ابايي ندارند براي تأمين معاش خود دست به كارهاي خدماتي ديگر بزنند. از جمله گاه ديده مي شود پزشكي در اوقات فراغت خود در بازار شهر هندوانه فروشي مي كند و يا فلان پروفسور استاد دانشگاه در ميدان تره بار سبزي مي فروشد و يا حتي ديدم خانم پزشكي كه متخصص و جراح قلب است در منزل يكي از آشنايان به عنوان كارگر منزل ايشان مشغول به كار است و نديدم كه آنها اين نوع كارها را كسر شأن خود بدانند و زبان به اعتراض بگشايند

ويژگى‏هاى جوانى و شيوه‏هاى صحيح بهره‏مندى از آن (2)

عزيز الله حيدرى

خصلت‏سوم: عاشق پيشگى

مرا اسير محبت كن،

كه چون پروانه را شمعى نسوزاند نشيند بر سر صد گل سحرگاهان

حالت رؤيا و عاشق‏پيشگى چنان بر سال‏هاى جوانى سايه مى‏افكند كه پيوسته دل بسته و دل مى‏كند. البته نمى‏توان خصوصيات مثبت ديگر مانند عرفان‏طلبى، اخلاق‏گرايى و معنويت‏خواهى را انكار نمود، اما مساله‏ى اصلى اين است كه شرايط گوناگون افراد و حساسيت اين دوره و عدم دسترسى به رهنمودهاى لازم، موجب اشتباه در انتخاب محبوب حقيقى مى‏شود. در اين نوشته قصد نداريم عاشقى را مذمت كنيم، بلكه مى‏گوييم، اصلا ما عاشق به دنيا مى‏آييم و قصد داريم معشوق واقعى را انتخاب كنيم. ⁽¹⁾

             ويژگى‏هاى جوانى و شيوه‏هاى بهره‏مندى صحيح از آن (1) 

عزيزالله حيدرى

براى موضع‏گيرى صحيح در برابر هر پديده و هر مرحله از زندگى بايد واقعيت آن را فهميد و به جوان شناساند. اين يك برخورد صادقانه است، چنان كه على (ع) در نامه‏اى به امام حسن (ع) مى‏گويد:

«پسرم! بدان كه پيش روى تو گردنه‏ايست رنج زا، در عبور از اين گردنه حال مردم سبك بار بهتر است از سنگين باران...

... و جز اين نيست كه قلب جوان مانند زمين خالى است هر چه در آن كاشته شود همان را مى‏پذيرد (اگر بادام شيرين; نتيجه شيرين و اگر بادام تلخ; نتيجه تلخ)

... و اين وصيت پدرى است رو به فنا، اعتراف كننده به تغيير و تحولات زمان، در منزلگه مردگان آرميده، كه فردا از آن‏جا كوچ خواهد كرد، به فرزندى